Wat?!
Ja…
Van 17 Augustus 2017 tot 31 Maart 2020 heb ik zonder social media geleefd.
(en een groot deel zelfs zonder smartphone)
“Waarom?!”
Nou…
Ten eerste:
Ik was kneiter depressief.
Ik wilde een zinvol leven leiden.
En dit ook ten volste ervaren.
Ten tweede:
Ik ben dit ongemakkelijk feit onder ogen gaan zien:
Ongecontroleerd social media gebruik…
- verkracht mijn brein
- berooft me van mijn aandacht en aanwezigheid
- en maakt gehakt van mijn productiviteit
Geconfronteerd met de puurheid van mijn kind op donderdag 10 Augustus 2017 besloot ik:
“Genoeg prikkels van social media.
Ik ga luisteren naar het Échte Leven.”
Zie hier de bijbehorende IG post van die dag:
Ik wilde namelijk:
- meer zingeving ervaren
- meer aanwezigheid voelen
- meer genieten van momenten
- beter focussen op taken
- meer en beter werk gedaan krijgen
En… Is dat gelukt?
Heel kort:
Ja! (maar voor de details moet je ff verder lezen)
Maar eerst:
Waarom deed ik dit?
Ik wilde dus meer tijd, aandacht, focus en aandacht voor zelfontwikkeling.
Maar waarom?
Zodat ik een beter mens kon zijn.
Allereerst voor mezelf en daardoor ook voor anderen.
Met name voor mijn zoon.
Maar ook voor alle andere relaties die ik heb. Liefde, vriendschap, familie.
Inclusief de relaties met klanten in mijn werk.
Ik spendeerde namelijk makkelijk 1u per dag aan het consumeren van content op Instagram en andere social media (Facebook, YouTube, WhatsApp etc.) danwel aan één stuk door of opgeknipt gedurende de dag.
Dit roofde niet alleen 1u van mijn tijd…
Het pleegde ook roofbouw op mijn aandacht, focus en aanwezigheid.
Door dit experiment heb ik dus 956 extra uren en een onmogelijk kwantificeerbaar aantal van aandacht, focus en aanwezigheid die ik vrijmaakte.
Oftewel 120 fulltime werkdagen aan extra tijd, aandacht, focus en aanwezigheid voor zelfontwikkeling.
Het resultaat:
Ik wil hier alvast de claim maken:
De aandacht, focus en aanwezigheid hebben sterker bijgedragen dan het uur extra tijd.
M.a.w. alleen meer tijd maar geen extra aandacht, focus en aanwezigheid helpt niet zoveel als evenveel tijd hebben maar wel veel meer aandacht, focus en aanwezigheid.
Maar ik had beide… En daardoor kreeg ik een stroomversnelling.
Wat is er gebeurd dan?
Het voelde alsof ik met een enorme zwaartekracht keihard tegen de aarde gedrukt werd…
Het verschil met ervoor was fenomenaal groot.
Alsof ik voortdurend met mijn hoofd half ergens anders was.
Nu, zonder telefoon, zonder mogelijkheid om foto’s te nemen, zonder mogelijkheid berichtjes en andere notificaties te checken was er alleen…. HET ECHTE LEVEN….
Dat was het gevoel terwijl ik fulltime rondliep zonder telefoon die eerste weken.
Nu is het “the new normal” geworden voor me, maar het voelt nog net zo goed als eerst…
Nu heb ik dit zo intens ervaren omdat ik HSP’er ben maar een ieder die dit probeert gaat een gelijkaardig effect voelen.
Dus ja… nu was er alleen het echte leven nog maar om mee bezig te zijn.
Geen uitvlucht meer naar die telefoon.
Ineens besloot ik om midden op de terugweg van mijn dagelijkse wandeling naar de daycare van mijn zoontje op de stoep te gaan zitten en de omgeving in me op te nemen….
Ik zou hier een foto plakken van mij op die stoep maar ja…. geen smartphone bij he…. en ik was die omgeving in me aan het opnemen… dus per definitie hoort het maken van een foto daar dan niet bij.
Dit is verreweg het meest indrukwekkende effect van het achterlaten van social media (en voor een heel groot deel ook de smartphone in z’n geheel)…
Een afkickperiode van mijn dopamine verslaving…
Ik moest wel over een korte periode heenkomen van onwennigheid.
Vaak maakte ik iets moois of leuks mee en de eerste reactie was dan:
“Hier moet ik een foto van maken!”
Zodat ik het kon delen.
Zodat ik bevestiging zou krijgen van buitenaf.
Likes.
Comments.
Views.
Berichtjes.
Het weghalen van de mogelijkheid tot foto’s maken, en daaruit volgend die foto delen, is cruciaal geweest om af te kicken van die verslaving van dopamine hitjes van buitenaf.
Van afgeleid en prostitueren voor externe bevestiging naar aanwezig en vervuld met dankbaarheid zijn
Waar het vroeger korte stootjes dopamine waren…
Zijn het nu intense, langdurige golven van eerbied, genot, speelsheid en dankbaarheid.
Dit was bijvoorbeeld een heerlijk moment, en best een leuke foto: lekker in de regen spelen met Benjamin.
Maar die ging dus niet op the gram voor externe bevestiging.
Hij ging wel in m’n hart voor interne bevrediging.
Maar wat heb ik dan precies gedaan met die extra tijd, aandacht, focus en aanwezigheid?
Nou, allereerst dus:
GENOTEN!!!
Het is onvoorstelbaar hoeveel genot ik mistte, terwijl ik dacht dat ik juist genoot van het voortdurend krijgen van likes, checken van berichtjes van vrienden etc….
Maar ik heb zoveel gedaan… en zoveel meegemaakt en geleerd…
Daarom start ik een nieuwe serie blogs waarin ik mijn voortgang, winsten, verliezen en lessen in 12 levensgebieden deel.
Klik hieronder door naar de serie blogs per levensvlak:
(helemaal onderaan dit blog geef ik een sneak peek over de zaken die ik ga behandelen op elk van deze 12 vlakken, you want to see this, dus lees deze blog helemaal uit)
- Fysieke gezondheid
- Intellectueel
- Emotioneel
- Karakter
- Spiritueel
- Liefdesrelatie
- Ouderschap
- Sociaal
- Werk
- Financieel
- Levenskwaliteit
- Levensvisie
1 Ding dat ik heb geleerd wat ik hier alvast met je wil delen:
Niemand kan mij een handleiding geven voor mijn leven.
Ik pretendeer dan ook niet met deze blogs jou een handleiding te kunnen geven voor hoe jij met social media en je smartphone moet omgaan.
Dit verhaal wat ik deel is mijn handleiding, maar niet per se de jouwe.
Dat gezegd hebbende, pas op met lezen want het kan je inspireren.
Als jij namelijk ook “nee” zegt tegen de voortdurende verkrachting van je brein door ongecontroleerd social media gebruik en je je focust op zelfontwikkeling kun je gelijkaardige resultaten verwachten.
De details van dit experiment
Ik zal hieronder nog even verder schrijven zodat je een beter idee krijgt over:
- Wat mij ertoe zette zo lang zonder social media te gaan (mijn zoontje)
- Hoe ik dit precies gedaan heb (de regels van dit experiment)
- Mij smartphone gebruik before and after (van “slaaf van” tot “meester over”)
Wat zette mij ertoe zo lang zonder social media te gaan? (mijn zoontje)
Goeie vraag.
Het korte antwoord weet je al: dat ik een zinvol leven wilde voelen en ervaren.
Hier een wat langer maar alsnog beknopt antwoord…
Kijk…
Ik probeer een zo zinvol mogelijk leven te leiden.
En ik werk ook als online marketeer.
Door mijn ervaring met die twee dingen leer ik best veel over mijn leven, mijn ziel, mijn lijf en mijn brein.
- Een van de dingen die ik leerde waren de negatieve effecten van social media en onmiddellijke bevrediging (instant gratification) op mijn levenskwaliteit en die van anderen.
- Iets anders dat ik leerde was het negatieve effect op de binding tussen mij en mijn zoontje als er een telefoonscherm tussen hem en mij stond (om te filmen of fotograferen) of als ik afgeleid was door mijn telefoon terwijl ik met hem was.
Om die 2 redenen besloot ik op 18/08/2017 voor onbepaalde tijd de social media apps op mijn telefoon te deïnstalleren.
Hoe ik dit precies gedaan heb
Op zaterdag 18 augustus 2017 verwijderde ik dus de social media apps waar ik content consumeerde van mijn telefoon.
Ook op mijn computer ging ik niet meer naar instagram of facebook (met een hele enkele uitzondering voor LinkedIn of Facebook om iets te posten waarna ik daarna meteen dacht “jaaaaa had ook niet per se gehoeven maar ja”). Je kunt mijn hele historiek zien op mijn Instagram en mijn Facebook.
Daarnaast was mijn regel:
Mijn smartphone gaat niet in mijn broekzak.
Ik kocht een goedkoop mobieltje zonder internet voor noodgevallen (als ik bijv. de stad in ging of iets anders randoms ging doen en ik wel wilde kunnen bellen als het moest).
Dit laatste is een super belangrijk detail want ook zonder social media is een smartphone nog steeds een ENORME verleiding.
956 dagen zonder Instagram
Van de een op de andere dag:
- Geen Instagram.
- Geen Facebook.
- Geen YouTube.
- Geen Twitter.
- Geen LinkedIn.
WhatsApp behield ik wel als direct communicatie kanaal met vrienden en familie.
Dan… 700 Dagen later… 19 juli 2018…
1 Jaar, 11 maanden en 1 dag diep in het experiment werd mijn smartphone gestolen (met nog andere spullen die destijds in mijn rugzak zaten) in Park Spoor Noord in Antwerpen tijdens onze family trip in NL/BE.
468 dagen zonder WhatsApp
Ik had nog een reserve smartphone maar bij het installeren van mijn apps besloot ik iets nieuws:
Ik ga géén WhatsApp meer installeren.
En zo geschiedde:
- Geen WhatsApp meer.
- Geen groepschats.
- Geen familiechat.
- Geen vriendenchat.
Maar hier stopt het niet…
Ik ging all the way 😬
116 Dagen na het leven zonder WhatsApp werd het me helemaal makkelijk gemaakt…
Op 12 november 2018, in totaal 816 dagen diep in het experiment, ging mijn reserve smartphone stuk.
Ik was op dit moment al gewend om het grootste deel van de dag zonder smartphone in mijn broekzak te lopen dus de stap naar “helemaal geen smartphone meer” was niet zo groot.
130 dagen zonder smartphone
Ik zag het dus als ideale kans om een tijd zonder smartphone in z’n algemeen aan het experiment toe te voegen.
Aldus geschiedde:
- Geen smartphone meer.
- Mijn eerste kerst zonder smartphone (sinds de komst van smartphones)
- Geen foto’s meer maken.
- Geen Google Maps checken.
- Geen internet op mobiel.
- Geen Uber bestellen.
Het was een heerlijke kerst.
De eerste kerstperiode waar ik van heb genoten.
Voorheen was ik altijd of depressief, of erg onwennig en voelde ik me raar terwijl iedereen in zo’n vrolijke sfeer leek.
Shout out naar iedereen die dit leest en zich herkent in dit tijdens “de feestdagen” 😁
Na 130 dagen, op 22 maart 2019, 946 dagen diep in het experiment, kocht ik weer een smartphone toen ik in Los Angeles was.
Waarom?
Mijn laptop ging daar namelijk kapot, 1 dag voor ik cursus ging geven…
Ik moest toen dus een Best Buy vinden om een nieuwe laptop te kopen…
Maar ik had geen laptop én geen smartphone om te Googlen! 😁
Wat ik toen deed is ongelooflijk….
Ik sprak een mens aan en vroeg hem waar de dichtsbijzijnde Best Buy winkel was… 😁
Ik kocht m’n nieuwe laptop en zag ook een mooie aanbieding voor een BLU smartphone voor $100.
Done.📱✔️
Aangezien ik de wegen in Los Angeles niet uit m’n hoofd kende besloot ik dat het toen een goed moment was om weer een smartphone te hebben (zodat ik in ieder geval Uber en Google Maps weer op m’n telefoon kon gebruiken).
Hoe ga ik nu om met social media en smartphone gebruik?
Heel kort:
Elke dag is anders en heeft de nodige flexibiliteit nodig.
Maar in het algemeen:
- Alle push notificaties van social media staan uit
- Geluid staat uit en priority-only modus staat aan
- Ik volg maar heel weinig mensen op social media vergeleken met voorheen (heb veel mensen ontvolgd)
- Ik consumeer minimaal content op social media
- Ik produceer wel content en reageer intensief op posts wanneer ik wel content consumeer
- Mijn smartphone gaat niet in mijn broekzak maar in mijn rugzak als ik op stap ben
- Thuis ligt mijn smartphone op bureau, niet in mijn broekzak
- Ik gebruik een oeroud telefoontje als noodtelefoon zodat ik mijn smartphone niet bij me hoef te dragen
Om te begrijpen hoe ik nu omga met social media en smartphone gebruik zal ik kort even uitleggen hoe mijn gedrag hiervoor al was.
Versmolten met mijn smartphone
In mijn tienerjaren tot vroege twintiger jaren (op moment van schrijven ben ik 28jr) leefde ik in symbiose met mijn smartphone.
Met in symbiose leven met mijn smartphone bedoel ik:
- Hem binnen handbereik hebben in slaapkamer
- Hem nagenoeg altijd in mijn broekzak bij hebben
- Hem op tafel hebben liggen bij gesprekken, dates, ontmoetingen en meetings en af en toe gebruiken
- Op ontelbare “dode” momenten tijdens mijn dag m’n telefoon en/of social media checken
De jaren oplopend naar dit experiment (20 tot 25) begon ik een haat-liefde verhouding met mijn smartphone.
- Ik hield ervan dat ik razendsnel nieuwe informatie tot me kon nemen en dat ik online direct kon communiceren met iedereen.
- Ik hield er ook van dat ik hitjes dopamine kreeg, elke keer als ik nieuwe berichtjes, likes of emails had.
Tegelijk begon ik mijn smartphone te haten.
Waarom ik ‘m haatte?
- Omdat ik soms niks gedaan kreeg omdat ik me erdoor liet afleiden.
- En omdat ik me afwezig en niet-verbonden voelde als ik of mijn partner of een vriend van mij met wie ik samen was in mijn/haar/zijn smartphone dook.
Ik hield er van en haatte ‘m maar gebruikte mijn smartphone en social media dus nog wel altijd.
Toen kwam er een moment dat ik besloot dit te veranderen.
Ik geloofde dat ik meer ging winnen dan ik zou verliezen.
En aldus geschiedde.
De rest is history.
We zijn nu ruim 2,5 jaar verder en 956 dagen na dato heb ik mijn Instagram-fast gebroken.
Mijn eerste nieuwe post borrelde uit pure enthousiasme en dankbaarheid uit me op:
Toen bedacht ik me dat het nogal een kille overgang was om van 18 augustus 2017 naar 31 maart 2020 te gaan in m’n Instagram feed.
Dus ik maakte een IG story, de eerste na 956 dagen! (onwennig joh)
En ten slotte, en dat is het laatste wat ik in deze blog ga typen, was Lorenzo degene die mij liet weten dat hij benieuwd was naar wat ik al die tijd heb gedaan terwijl ik offline was.
Dus Lorenzo, deze serie is voor jou. (En voor al die andere gluurders die het stiekem ook wel willen weten).
EDIT: Een paar dagen later reageerde Roland ook met de vraag: “Hoe gelukkig ben je?”
Dus shout-out ook naar Ro ft. Hoek.
Sneak peek van wat ik ga vertellen
Klik hieronder door naar de serie blogs per levensvlak:
- Fysieke gezondheid (Intestinal permeability gefixt – leaky gut in hippe termen-, energielevel van 2/10 naar 6/10 – nog altijd problemen maar in treatment met dokter in Sao Paulo – rife treatment gedaan, dagelijks intens bewegen – hardlopen en weightliften, lichaamsvet % van 15% naar 11%)
- Intellectueel (de boeken die ik heb gelezen over persoonlijke groei, masculiniteit, innerlijk kind en nog veel meer topics + de regels waardoor ik focus en productiviteit hoog houd)
- Emotioneel (mijn vergeten innerlijk kind, hoe ik mijn onbewuste patronen analyseer, dat alles komt en gaat, welk effect meditatie heeft op mijn emoties)
- Karakter (de gewoontes die ik aanhoud in m’n eten, relatie, werk, vriendschappen)
- Spiritueel (mijn achtergrond in Christelijke kerk, hoe depressie mijn 1e echte grote spirituele ontwakening bezorgde, hoe ik na 10jr God heb gevonden, welke rol controle en overgave spelen + ayahuasca ceremonies hier in Brazil)
- Liefdesrelatie (hoe ik het schitterende Yin Yang principe heb ervaren in mijn relatie met Taise en hoe ik van slachtoffer naar dankbaar medespeler ben gegaan)
- Ouderschap (de gewoontes die ik implementeer in onze familie + alle resources die me een betere ouder voor Benjamin en stiefvader voor Gabriela helpen zijn)
- Sociaal (wat ik doe “voor fun” en hoe ik een handvol diepe vriendschappen verkies boven veel “bekenden”)
- Werk (hoe ik strugglede met mijn plaats in de werkplek, hoe ik mijn plek aan het vinden/maken ben, hoe vertrouwen op mijn rare DNA/make-up essentieel is en hoe het voelt om “on-purpose” te werken)
- Financieel (Welke domme financiele fout ik maakte + wat ik heb geleerd over geld, overgave, flow, hustlen en vertrouwen op mijn “rare” eigenschappen om geld te verdienen)
- Levenskwaliteit (Hoe ik geniet van hoge kwaliteit voedsel, vrijheid van transport, goeie apparatuur en een huis maar bijv. veel minder uitgeef aan drank, uitgaan, kleding etc.)
- Levensvisie (Wat ik voor me zie als missie in mijn leven en hoe ik hier dag voor dag naar toe werk zonder in de val te trappen van “morgen is het beter”)
P.S.
Wij mensen hebben de macht over onszelf.
Geen enkel “ding” van buitenaf.
Social media is niet de boosdoener.
Maar wel onze discipline (of gebrek hieraan).
Zie ook: